എന്റെ വീടിന്റെ മേല്‍കൂര
പുല്ലിന്‍ മെത്തയായിരുന്നു,
കുറിക്കു തന്നെ കൊള്ളും
മുയലുകളുടെ
മഞ്ഞിന്‍ വീഴ്ച്ചകളിലുരുണ്ടുമറിഞ്ഞു,
അചേതനമായ വിത്തുകളെ
വേരുകളില്‍ ചെന്ന്
തട്ടി നോക്കി
തലോടി നോക്കി
ആധികളില്ലാത്ത ക്യാരറ്റുകള്‍ മണത്ത്
കലര്‍ന്നുപോയീ മണത്തിൻ
പച്ചക്കയറില്‍ നൂണ്ടുകയറി
ആകാശത്തിന്‍ പുരപൊറത്ത്
മലര്‍ന്നു കിടന്ന്‍ കടിച്ചു തിന്നുന്നു
എന്റെ കവിതകളൊക്കെയും,
ഓ ! ഈ ലോകത്തില്‍ അനന്തമായ ക്യാരറ്റുകൾ സംഭവിക്കട്ടെ
!!
No comments:
Post a Comment