ആണിപ്പഴുതിന്റെ വെളിച്ചം

മുള്ളരഞ്ഞാണമായി
കാണാതെ കിടപ്പുണ്ട്,
സ്നേഹം തരാമെന്നേറ്റവൻ
അരയെ കുത്തിക്കീറുന്നുണ്ട്..
വയറ്റത്ത് ഞെക്കിയാൽ മാത്രം
കരയുന്നൊരു പാവയെ
ഗർഭകൊതിയിലോർത്ത്
അടിവയറുഴിയുമ്പോൾ,
അങ്ങനെ കരയാൻ അറിയാത്തവളായി
എങ്ങനെ മാറാമെന്ന പരിണാമശാസ്ത്രം

പഠിക്കുമ്പോൾ,
അരയെ കുത്തിക്കീറുന്നുണ്ട്..
അഴിക്കാനാവാത്ത

കുരുങ്ങിയ പാവാടകൾ പോലെ
ഇറുക്കിവയ്ക്കുന്നെന്നെ

പകലിനെയും

രാത്രികളാക്കുന്ന നോവുകൾ

ഉപമകളില്ലാത്ത
ഒരു ആണിപ്പഴുതിന്റെ വെളിച്ചം
അരയെ ചുറ്റാൻ വരുന്ന
ഇരുട്ടിന്റെ നീളൻ കൈകളിൽ..

നിന്നെ ഞാൻ കണ്ടുപിടിച്ചിരിക്കുന്നു.