Wednesday, December 5, 2012

ആകാശപ്പെടുക..!!

ഭൂമിയിലെ
തവളമുഖങ്ങളുള്ള മനുഷ്യരേ,
ഭ്രമാന്ധമായ ഇരുട്ടുള്ള
അബോധത്തിന്റെ
കിണർവട്ടങ്ങളിൽ നിന്നു
സ്വച്ഛമായി ഉയർന്നു വരുന്ന
തൊട്ടിയെന്ന പോലെ
വെളിച്ചത്തിലേയ്ക്ക്‌
കയറിപ്പറ്റുക..

നീല നക്ഷത്രചിഹ്നങ്ങളാവുക,
നിങ്ങൾ..
കൊച്ചുക്കുട്ടികളുടെ
ഡ്രോയിങ്ങ്‌ ബുക്കുകളിൽ
തിളങ്ങാൻ കാത്തുക്കിടക്കുക.

തൊട്ടടുത്ത നിമിഷത്തിൽ
എന്തെങ്കിലുമൊരു ദിക്കിൽ
പ്രകാശിക്കുമായിരിക്കുമെന്ന്
അതാ അവിടെയല്ലേ
ഞാൻ ഇപ്പോൾ തിളങ്ങുക
എന്നാകാശത്തിനു നേർക്കു
കൈചൂണ്ടുമ്പോൾ,
എത്ര ഉയരത്തിലെത്തിയാലും
നിങ്ങൾ നോക്കുക
എന്റെ വിരൽതുമ്പിലാണ്
അത് ചൂണ്ടിയേക്കാവുന്ന
അനേകമായിരം
ആകാശങ്ങളിലേക്കാണ്‌,
സൂര്യദൂരത്തിലിരിക്കുന്ന
എന്നെ തന്നെയാണ്.

എത്ര പെട്ടെന്നാണ്‌
പറക്കുന്നതിന്റെ പൂർണ്ണത
നിങ്ങൾ വ്യാഖാനിക്കുന്നത്
എറ്റവും പിന്നിൽ നില്ക്കുന്നവനെ കൂടിയും
ധൈര്യപ്പെടുത്തുന്ന *ജൊനാതനെന്ന
കടല്ക്കാക്കയിലേയ്ക്ക്‌
സ്വേച്ഛയായുള്ള ഒറ്റ പറക്കലിൽ
നിങ്ങൾ ആകാശപ്പെട്ടത്‌..?

ആണിന്റെ വാരിയെല്ലുകൾ
ഉടലിൽ നിന്നൂരുയെറിയുന്ന
വിചിത്രങ്ങളായ പെൺകുട്ടികളുടെ
വിമോചനം പോലെ
എന്തൊരു വലിയ
സ്വാതന്ത്ര്യപ്രഖ്യാപനമാണത്‌..
എന്തൊരു വലിയ
സ്വാസ്ഥ്യാവസ്ഥയാണ്‌.

നീ പറന്നു തുടങ്ങുമ്പോൾ


എന്റെ ആകാശം എവിടെയാണ്‌.... ?!


 * Jonathan is a seagull learning about life and flight to self-perfection, in a fable in a novella form written by Richard Bach. 

No comments:

Post a Comment