തരില്ലല്ലോ...ഞാൻ തരില്ലല്ലോ .. :-)

കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ കട്ടിലിനടിയിൽ

ചിത്രകഥയിലെ 
രാക്ഷസന്മാരെ പോലെ
പശയൊട്ടുന്ന നാവുകൾ 
നീട്ടിയിരിപ്പുണ്ട്..
മനക്കണക്കിൽ 
തെറ്റിപോവുന്നത്രയും

സ്വപ്നങ്ങൾ
മാജിക്കൽ കൂണുകളായി
ഉടലാകെ, ഉയിരാകെ

മുളയ്ക്കുമ്പോഴേക്കും,
എന്റേതല്ലാതാക്കാൻ മാത്രം
എന്നിൽ നിന്നു ഭിന്നിപ്പിച്ചെടുക്കാൻ
കഞ്ചാവുണ്ടവരെന്നോണാം
കുംഭ വീർപ്പിച്ച് മലർന്നുറങ്ങുന്നുണ്ടവര്‍

കാലുകൾ നീട്ടിയിടാൻ മടിച്ച്

പുതപ്പിനുള്ളിലേയ്ക്ക്

ചുരുങ്ങുന്ന പേടികൾ
ഒന്നാലും

സാരൂപ്യപ്പെടാതെ,
ഒരു കണ്ണ്‌ മറച്ചു നോക്കുന്നു.

എന്റെയാണിതെന്ന്‍

തരില്ലല്ലെന്നോടി

എത്താത്ത എത്താത്ത

ദൂരേത്തേയ്ക്ക് പറത്തി വിടാൻ

ഏത് പക്ഷിയിലാണ്‌ ജീവിതമേ,
നിന്റെ ഉയിര്‌ ?